Eg veit i vesterveg ein borg,
ho står i soli klåre.
Der preikes det om synd og sorg,
om helvete og tåre.

Eg er ein fattig ferdamann
må mine vegar fara
herfrå og til mitt fedreland
Staut, meg på vegen vara

I strid går Odins eigen son
han skal forsvare æra
Det er hans trøyst og trygge von
i svinefylking vera

Han med sitt blod deg dyrt har løyst
den gylne hall han treda
Sitt land han elska aller høgst
valkyrier han vil gleda

Så hjelp oss no, mot Kvitekrist
vårt blod for deg har runne
Vår beiske død har sant og visst
oss mange krigar vunne

Når verdi all som drivesand
med gull og gleda viker
då stend eg ved di høgre hand
ein ven som aldri sviker